Enes (ra) anlatıyor:

(Peygamber (sav) ve arkadaşları) bir cenazeye rastladılar; sahâbîler onu hayırla yâd ettiler. Bunun üzerine Peygamber (sav) “Vacip oldu.” dedi. Sonra başka bir cenazeye daha rastladılar, sahâbîler onun kötülüğünü dile getirdiler. Peygamber (sav) yine “Vacip oldu.” dedi. Ömer b. Hattâb (ra):

–Vacip olan nedir, diye sordu. Peygamber (sav) :

–Öncekini hayırla yâd ettiniz, ona cennet vacip oldu. Bunu ise şer ile yâd ettiniz, ona da cehenneme girmek vacip oldu. Siz yeryüzünde Allah’ın şahitlerisiniz, buyurdu.

(B11367 Buhârî, Cenâiz, 85; M2200 Müslim, Cenâiz, 60)

Ebu’l-Esved (ra) anlatıyor:

Medine’ye geldiğimde Ömer b. Hattâb’ın (ra) yanına oturdum. Yanlarından bir cenaze geçti. Bu cenaze hayır ile yâd edildi. Bunun üzerine Ömer, “Vacip oldu.” dedi. Sonra diğeri geçti, o da hayırla yâd edildi. Ömer yine “Vacip oldu.” dedi. Üçüncü cenaze geçti, onu kötü andılar. Ömer yine “Vacip oldu.” dedi.

Dedim ki:

–Ey Müminlerin emiri, vacip olan nedir? Ömer (ra):

–Peygamber’in (sav) söylediği gibi söyledim. Çünkü o, “Bir Müslümanın iyiliği hususunda dört kişi şahitlik ederse, Allah, onu cennete koyar.” buyurdu. “Yâ Resûllallah (sav) üç kişi şehâdet ederse nasıl olur?” dedik. “Üç kişi şehâdet ederse de böyledir.” dedi. “İki kişi?” dedik. “İki de öyledir.” buyurdu. Artık “Bir kimsenin şehâdeti nasıl?” diye soramadık.

(B1368 Buhârî, Cenâiz, 85)