Ebu Hüreyre’den nakledildiğine göre, Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur:

“Yiyip şükreden kimse sabrederek oruç tutan kimse gibidir.”

(12486 TirmizI, Sıfatü’l-kıyame, 43; İM1764 İbn Mace, Sıyam, 55)

Cabir (b. Abdullah) tarafından nakledildiğine göre, Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur:

“Bir kimseye bir nimet verilir de onu (hayırla yad ederek) dile getirirse, onun şükrünü yerine getirmiş olur. Eğer onu (kimseye söylemeyerek) gizlerse ona nankörlük etmiş olur.”

(D4814 Ebu Davud, Edeb, 11)

Ziyad, Mugire’nin (ra) şöyle dediğini işitmiştir:

“Hz. Peygamber (sav) ayakları (ya da bacakları) şişinceye kadar (gece) namaz kılardı. Bu durum hakkında ona bir şey söylendiğinde, ‘Şükreden bir kul olmayayım mı?’ derdi.”

(B1130 Buhari, Teheccüd, 6)

Ebu Hüreyre’nin naklettiğine göre, Resulullah (sav) şöyle buyurmuştur:

“İnsanlara teşekkür etmeyen, Allah’a da şükretmez.”

(11954 Tirmizî, Birr, 35)