Ebû Mes’ûd Ukbe b. Amr el-Bedrî (ra) anlatıyor:

Bir adam Peygamber’e gelip:

–Ben filanın namazı uzatması yüzünden sabah namazına gelemiyorum, dedi. (Bunu duyan) Peygamber öyle kızdı ki, hiçbir konuşmasında o günkü kadar hiddetlendiğini görmedim. (Kalktı ve):

–İçinizde usandıranlar var. Sizden kim imamlık yaparsa namazı kısa tutsun; çünkü arkasında yaşlısı var, çocuğu var, ihtiyaç sahibi var, buyurdu.

(B702 Buhârî, Ezân, 61; M1044 Müslim, Salât, 182)