Enes b. Mâlik’in (ra) naklettiğine göre, Resûlullah (sav) hutbesinde:

“Sancağı önce Zeyd aldı ve vuruldu. Ardından sancağı Ca’fer aldı o da vuruldu. Sonra Abdullah b. Revâha sancağı aldı ve o da vuruldu. Sonra Hâlid b. Velîd, önceden komutan tayin edilmediği hâlde sancağı teslim aldı ve ona fetih verildi. Onlar şimdi yanımda olsalardı beni daha çok mutlu etmezdi. Şimdi aramızda olmaları da onları (bulundukları yerden) daha çok mutlu etmezdi.” buyurdu ve gözlerinden yaşlar süzüldü.

(B3063 Buhârî, Cihâd, 183)