Âmir b. Sa’d şöyle anlatıyor: Bir keresinde Sa’d (r.a) “Ben Hendek gününde Hz. Peygamber’in(s.a.s), azı dişleri görününceye kadar güldüğünü gördüm” dedi. Bunun üzerine ben ona, Hz. Peygamber’in niçin güldüğünü sordum. Bana şunları anlattı: “Savaş esnasınde elinde kalkan bulunan bir adama ok atıyordum. Ben oku attığımda o kalkanıyla kendisini koruyordu. Sonunda kafasını kaldırdığı bir sırada attığım ok alnına saplandı. Adam, ayakları havaya gelmek üzere devriliverdi. Bunun üzerine Hz. Peygamber mübarek azı dişleri görününceye kadar güldüler”. “Hz. Peygamber hangisi için güldü?” dediğimde de “Adamın ayaklarının havaya kalkışına güldüler” diye cevap verdi.

Kaynak: Tirmizî, Şemâil s.16