Üsâme b. Şerîk şöyle demiştir:
“Hz. Peygamber’in huzuruna geldiğimde gördüm ki ashâbı (onu hürmet içinde sessizce dinlerken) âdeta başlarının üzerinde birer kuş varmış gibiydiler…”
(D3855 Ebû Dâvûd, Tıb, 1)
Enes (ra) şöyle demiştir:
“Hz. Peygamber’e on yıl hizmet ettim. Bana bir kez bile ‘Öf!’, ‘Niye böyle yaptın?’ ve ‘Niçin şöyle yapmadın!’ demedi.”
(B6038 Buhârî, Edeb, 39; B2768 Buhârî, Vesâyâ, 25)
Enes (b. Mâlik) şöyle demiştir:
“Resûlullah (sav), sövüp sayan, lânet edip duran, kötü sözler söyleyen birisi değildi…”
(HM12299 İbn Hanbel, III, 127)
Cerîr b. Abdullah şöyle demiştir:
“Müslüman olduğum günden beri Resûlullah (sav) beni hiç kapıdan çevirmedi. Beni her gördüğünde mutlaka gülümserdi.”
(T3820 Tirmizî, Menâkıb, 41)
Ebû Hüreyre şöyle demiştir:
“Resûlullah’tan (sav) daha fazla ashâbıyla istişare eden bir kimse görmedim.”
(T1714 Tirmizî, Cihâd, 35; HM19136 İbn Hanbel, IV, 329)