Muâz b. Abdullah b. Hubeyb (ra), babası aracılığıyla amcasının (Yesâr b. Abdülhayy’ın) şunları anlattığını nakletmektedir:

“Bir mecliste bulunuyorduk. Hz. Peygamber (sav) başı ıslak bir hâlde geldi. İçimizden birkaç kişi ona, ‘Bugün seni huzurlu gördük.’ dedi. Bunun üzerine, ‘Evet, Allah’a hamdolsun.’ diye cevap verdi. Sonra o topluluk, zenginlikten bahsetmeye koyuldu. Bunun üzerine Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurdu: ‘Takva sahibi kimse için zenginliğin bir zararı yok! Sağlık ise takva sahibi için zenginlikten daha hayırlıdır. Gönül huzuru da (gerçek) nimetlerdendir.’”

(İM2141 İbn Mâce, Ticâret, 1; NM2131 Hâkim, Müstedrek, III, 807 (2/3))

İbn Mes’ûd’un (ra) işittiğine göre, Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur:

“Ancak iki kişiye gıpta edilir: Allah’ın kendisine verdiği malı hak yolunda harcayan kimse ile Allah’ın kendisine verdiği (ilim ve) hikmete göre karar veren ve onu başkalarına öğreten kimse.”

(B1409 Buhârî, Zekât, 5; M1896 Müslim, Müsâfirîn, 268)

Ebû Hüreyre’den (ra) nakledildiğine göre, Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur:

“Zenginlik, mal çokluğu değildir; asıl zenginlik, gönül tokluğudur.”

(B6446 Buhârî, Rikâk, 15)