Nu’mân b. Beşîr’den nakledildiğine göre:
Resûlullah (sav) (Babasının kendisine yüklü bir miktarda mal bağışında bulunmak için Resûlullah’ı (sav) şahit tutmak istemesi üzerine) şöyle sordu: “Senin ondan başka oğulların var mı?” Babası, “Evet.” deyince, “Hepsine bunun gibi bağışta bulundun mu?” diye sordu. Babası, “Hayır.” cevabını verince Resûlullah: “Ben zulme ve haksızlığa şahitlik yapmam!” buyurdu.
(M4183 Müslim, Hibe, 15)
Zeyd b. Hâlid el-Cühenî’den nakledildiğine göre, Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur: “Şahitlerin en hayırlısını size bildireyim mi? Kendisinden talep edilmeden şahitlik yapan kişi.”
(M4494 Müslim, Akdiye, 19)
Abdurrahman b. Ebû Bekre’nin naklettiğine göre, babası (Ebû Bekre) (ra) şöyle anlatmaktadır: “Resûlullah (sav) üç kere, ‘Size büyük günahların en büyüğünü söyleyeyim mi?’ buyurdu. ‘Evet söyle yâ Resûlallah (sav) !’ dedik. Bunun üzerine Resûlullah (sav), ‘Allah’a ortak koşmak ve anne-babaya saygısızlık/kötülük etmektir.’ buyurdu. Sonra arkasına yaslanmış hâldeyken doğruldu ve şöyle dedi: ‘Dikkat edin (bir de) yalan söylemek ve yalancı şahitlik yapmaktır. Dikkat edin (bir de) yalan söylemek ve yalancı şahitlik yapmaktır.’ Bu cümleyi o kadar çok tekrarladı ki ‘Susmayacak.’ dedim.”
(B5976 Buhârî, Edeb, 6)
Amr b. Şuayb’ın, babası aracılığıyla dedesinden naklettiğine göre, Resûlullah (sav) şöyle buyurmuştur:
“Emanete ihanet eden erkek ve kadının, had cezasına çarptırılanın ve (din) kardeşine kin besleyenin şahitliği caiz değildir.”
(İM2366 İbn Mâce, Ahkâm, 30)
Amr b. Şuayb’ın, babası aracılığıyla dedesinden naklettiğine göre:
Resûlullah (sav) hizmetçinin ev sahibi lehine şahitlik yapmasını kabul etmedi. Fakat başkalarına şahitlik yapmasına izin verdi.
(D3600 Ebû Dâvûd, Kadâ’, 16)