“İman bir intisaptır…”

Madem Risale-i Nur’un her bir cümlesi

hadis bi’l-mana veya  ayet bi’l-mana dır…

O halde;

“İman bir intisaptır”  vecizesi hangi ayet veya hadise dayanmaktadır?..

Evvela bu vecizeyi her okudukça

şu ayet-i kerime, ‘yakîn’in sırlarına kalpleri cezbeden bir heyecan veriyor…

“Kullarım sana, benden soracak olurlarsa, şüphesiz ki ben onlara yakınım…

Dua edenin duasına icabet ederim…

(Öyleyse) onlar da benim davetime icabet etsinler

ve bana iman etsinler ki;

(akıl, sıdk ve hikmet sahibi) rüşt ehlinden olsunlar!..”

(2/Bakara 186)

Ve şu hadis sanki bu vecizenin senedi hükmünde…

“Nefsini bilen, Rabbini bilir.” (Aclunî, 2/262)

İman eden kişi müstakil olmadığını,

Kendini yaratan bir Hâlîk’ı,

Kendine sahip bir Malik’i,

Rızkını veren bir Razık’ı, olduğunu bilir…

Kendisine hayat veren, öldüren, tekrar diriltecek olan bir Rabbi olduğunu bildiğinden;

O’nun kendisine yazdığı kadere iman etmekle intisabını,

Yani teslimiyet bağını,

Peygamberin sünneti ile hayatını ihya etmekle, biat’ını gösterir…

Amellerini bir hesaba göre hazırlamakla, ahirete imanını,

hayatını şekillendirdiği

sınır ve ölçülerini belirlediği kanunu olan kitaba bağlılığını,

gösterdiği müddetçe bu bağ,

hem büyür, hem sağlamlaşır,

hem de yükseltir!..

O halde, sıdk ve hikmet ile bu bağı istikamette tutalım!..

VE;

“Emrolunduğun gibi dosdoğru ol!” (Hûd: 112)

Ayetine mazhar olmaya çalışalım…

Zira bu intisaptır ki; bizi esfeli’ssafilin den kurtarıp,

âlâ-i İlliyine yükseltir…

Cehennem’den kurtarıp, Cennet’e elyak kılar!..

Sani-i Zü’lcelâl’e,  YAKÎN;

yani, İlme’l, ayne’l ve hakke’l-yakin mertebelerine ulaştırır!..

Bab-ı Şefkat NUR