“(Ben) cinleri ve insanları, ancak bana ibâdet etsinler diye yarattım!..”

(zariyat, 56)

“Hayatı veren O’dur. Ve hayatı rızıkla idame edende O’dur.

Ve levazımat-ı hayatı da ihzar eden yine O’dur.

Ve hayatın âli gayeleri O’na aittir

ve mühim neticeleri O’na bakar; yüzde doksan dokuz meyvesi O’nundur!..”

(20.mektup)

“Bu âyet-i uzmânın -büyük âyetin- sırrıyla,

insanın bu dünyaya gönderilmesinin hikmeti ve gāyesi;

Hâlık-ı Kâinât’ı –kâinâtın yaratıcısını- tanımak ve O’na îmân edip, ibâdet etmektir…

Ve insanın vazîfe-i fıtratı -yaratılış vazifesi-

ve farîza-i zimmeti -boynunun borcu-, ma‘rifetullah ve îmân-ı billahtır

-Allah’ı tanımak ve îmân etmektir-

ve iz‘ân -tam idrak ettiği gayesi ise,-

ve yakīn -şübhesiz bilmek- ile vücûdunu ve vahdetini–birliğini- tasdîk etmektir!..”

(Şuâ‘lar, 7. Şuâ‘, 95)

Bab-ı Şefkat NUR